Al jaren geleden had ik aan een vriend van mijn vader beloofd om een messenrol voor hem te maken. Ik had ooit eens een mooie kast van hem gekregen en in ruil zou ik dan voor zijn messen, hij is een fervent hobbykok, een fatsoenlijke tas maken. Hij had de stof ook al klaar liggen, een zwarte kitzak, alleen moest hij die eens binnen gooien. Dat ‘binnen gooien’ heeft denk ik bijna 3 jaar op zich laten wachten, maar vorige maand stond die dan toch eindelijk voor de deur met kitzak en messen.

En het bleek hoog tijd. De messenrol die hij nu had was helemaal op en ook veel te klein geworden voor zijn ondertussen aardig gegroeide collectie aan messen en kookgerief. De briefing was kort: graag een rol die ongeveer 4 cm smaller is dan het huidige exemplaar en voor de rest mocht ik er mijn goesting mee doen. Muziek in mijn oren want omdat ik meestal zonder patroon werk, weet ik op voorhand zelden hoe het eindresultaat er zal uitzien.

De kitzak werd uit elkaar gehaald en daaruit knipte ik twee grote rechthoeken om als voering- en buitenpand te dienen. Tussenin kwam nog een laag nepleer voor extra stevigheid. Onderaan  stikte ik een schuin aflopende zak met binnenin een ‘gootje’ uit leer zodat de punten van de messen niet door de stof kunnen prikken. Voor elk mes werd een op maat gemaakt vakje genaaid.

  En deze keer vergat ik mijn label niet!

Om er voor te zorgen dat de messen er niet uit zouden vallen zette ik aan de boven- en zijkant een flap die naar binnen kan worden gevouwen en vervolgens werd alles met een bies afgewerkt. Aan de buitenkant plaatste ik een leren handvat en twee riempjes om de rol dicht te maken, alles werd vastgezet met good ol’ rivetten.

Tegenwoordig ben ik opnieuw de voordelen van het werken met een patroon aan het ontdekken; de snelheid waarmee je kan doorwerken, het niet zorgen hoeven te maken over details of het niet steeds twee stappen vooruit te moeten denken. Maar een projectje als dit blijft toch mijn lang leven. Op maat kunnen werken en iemand een uniek stuk cadeau kunnen doen, het heeft wel iets.