Als voorbereiding op de workshop van vorige week maakte ik nog eens een Lili tas. Gewoon met stof die ik voorhanden had om alle stappen nog eens te overlopen en vooral om een voorbeeldtas te kunnen meenemen. Zo konden de deelnemers de grote en kleine Lili met elkaar vergelijken en zien waar het om gaat. Althans dat was het plan want door onverwacht te werken op zaterdag had ik geen tijd meer om de al geknipte patroondelen ook daadwerkelijk tot een tas te naaien. Dus bye bye grote Lili.

De workhopdeelnemers lieten het gelukkig niet aan hun hart komen en maakten stuk voor stuk prachtige Lili’s. Ik raakte op mijn beurt geïnspireerd door hun toffe tassen en wilde daarom absoluut mijn Lili deze week afwerken. Alleen zat ik wat gewrongen met de stofkeuze. Zoals ik als zei werkte ik voor deze (toch wel een beetje overbodige tas) met stof die ik voorhanden had. Voor de buitenkant koos ik een jeansstof en voor de binnenkant een zwart-wit gestreepte canvas. Een heel toffe combinatie maar wel een beetje saai aan de buitenkant. 

Hoe ik deze dan kon ‘pimpen’ was nog maar de vraag. Ik overwoog om de jeansstof te appliqueren. Ik dacht aan stempelen met textielverf. Of misschien kon ik wel iets met leer doen. Uiteindelijk bracht een nieuwe broek met verfspattenopdruk de nodige inspiratie en besloot ik de stof voor het stikken te lijf te gaan met verf. In eerste instantie greep ik naar mijn bescheiden collectie textielverf, maar omdat ik wilde dat de verf echt op de stof zou liggen en er niet zozeer zou indringen, besloot ik om met overschotjes lakverf te werken.

In de kast vond ik verschillende blikken acrylverf en ik koos voor wit, roze, turkoois en mosgroen. Eerst verdunde ik de verf een heel klein beetje en vervolgens maakte ik verfspatten door gewoon met een verfborstel wat te zwieren en schudden. Mega simpel en mega snel. De in overvloed aanwezige zon van de voorbije week deed nadien haar werk en liet de verf grondig opdrogen.Aangezien de verfspatten al met genoeg aandacht gingen lopen, besloot ik de rest van de tas heel eenvoudig te houden. Geen hengsels die er tussen gestikt worden, maar wel die bovenaan met behulp van een zeilring en musketon worden vastgezet. Die hengsels werden trouwens gewoon gerecupereerd van deze tas. Ook binnenin werd de lijn der eenvoud doorgetrokken en zo kreeg het ritstasje geen rits. Een deelneemster van de workshop maakte ook zulk exemplaar en eigenlijk vond ik dit voor deze tas wel volstaan.

• zwart-witte stof: Ikea
• jeansstof: Nostex
• verf: Histor
• soundtrack tijdens het naaien: ‘De rotonde’ met Dirk De Wachter