Een jaar geleden kocht ik op een verkoop voor het goede doel een hele grote lap stof zonder enig doel. Normaal gezien doe ik dat niet, zomaar stof kopen zonder dat ik weet waarvoor het gaat dienen, maar deze zachte wolk kon ik echt niet laten liggen. Het is een zalig zachte, lichtjes gemêleerde tricot stof met allemaal kleine kussentjes en 10 euro voor een 6,5 vierkante meter stof is geen geld hè! Na wat getwijfel (zou ik er kussens van maken?) besloot ik om er een hele grote sprei van te maken. En dat die groot is, dat heb ik geweten bij het vastnaaien van de brede boord.

Om de randen van de sprei af te werken koos ik voor een al even zachte roze/paarse (online is het lila) nicky velours van bij Madeline de stoffenmadam. Ik knipte brede stroken die ik aan mekaar naaide tot een lang lint. Vervolgens werden ze goede kanten op mekaar rondom de rand van de sprei genaaid om vervolgens heel de boord met de hand vast te naaien aan de achterkant. Dat laatste was echt wel een huzarenstukje. Tien meter stof omzomen doe je niet rap-rap. Ik deed er ongeveer 5 afleveringen van Abstract over om helemaal rond te geraken.

Vervolgens moest ik de hoeken nog met de hand vastnaaien en dat was nog een slag erger. Ik wou perse dat de hoeken in verstek waren en dat bleek uiteindelijk belachelijk veel en vooral moeilijk werk. Nicky velours laat zich namelijk niet goed op schuin van draad met de hand vast naaien. Met als gevolg dat die hoeken niet echt geweldig goed zijn uitgevoerd, maar ja. Ik ga mij er niet druk in maken. Ik heb een zalig zachte en gezellige sprei om de volgende wintermaanden heerlijk warm door te komen.