Toen de vorige editie van La Maison Victor verscheen, las ik daarin een oproep voor de Bernina Challenge. Een wedstrijd waarbij ze meer dan 100(!) naaimachines weggeven: eentje per dealer, eentje voor iemand die zijn stem uitbrengt en dan nog drie machines voor de internationale winnaars. Dit leek me wel een leuk tussendoortje en eens iets totaal anders dan tassen maken dus schreef ik me in en ging aan de slag. Met de lente in het land en een voorliefde voor insecten was mijn ontwerpje snel gekozen.

Ik maakte verschillende beestjes uit restjes stof: vlinders, libellen, spinnen en hommels. Deels werden ze met de machine genaaid en deels met de hand. Het was een echt prutswerkje; sommige stukjes waren maar een paar vierkante millimeter groot, toch was het erg leuk om te maken. Zo af en toe met de hand naaien is erg zen.

---

“Het moest allemaal niet te netjes zijn. De natuur is dat ook niet.”

Het gras en de bloemen werden uit witte, groene en gele restjes katoen gemaakt, de bomenstof is van Robert Kaufman. De witte badstof zijn twee dunne handdoeken (dun, zodat de cape uit twee lagen stof kon gemaakt worden en zo de stiksels niet zichtbaar zijn aan de binnenkant) van Zeeman, de voering en de lintjes van groen tricot. Het gras naaide ik met een gewone rechte steek vast, want 1, ik hou totaal niet van appliqueren en 2, het moest allemaal niet te netjes zijn. De natuur is dat ook niet.

Op zich is het uiteraard een heel simpel patroon, maar toch was het even puzzelen om de kap er juist aan te naaien. Ook het biaislint in het puntje van de halsuitsnijding op een ordentelijke manier vastnaaien, was een uitdaging. Dat bloemetje, beste mensen, hangt daar niet voor niets. 😉

Ik leverde mijn badcape binnen bij de vriendelijke mensen van Van Rooy in Lier en na twee weken afwachten kreeg ik het bericht dat mijn cape het gehaald had. Ik had gewonnen!! En zo mocht ik vorige zaterdag na een korte uitleg, een toevallige ontmoeting met haar en de obligatoire in-ontvangst-neemfoto (met vettig haar trouwens, want soms heeft een mens niet het geduld om zijn haar eerst te wassen) mijn nieuwe naaimachine in ontvangst nemen. Een Bernina Simply Red.

Ondertussen gaat de wedstrijd op internationaal vlak verder en ontvangt de mooiste cape een super Bernina naaimachine. ‘De mooiste’ is in dit geval wel relatief aangezien het niet gaat om smaak, maar om wie de meeste stemmen ronselt. Blijkbaar werd er al serieus gesjoemeld met die stemmen (sommigen hadden al meer dan duizend stemmen achter hun naam na drie dagen) en heeft de organisatie hun stemprocedure ondertussen moeten aanpassen. Zelf maak ik me geen illusies om bij de winnaars te horen en ben ik al heel content met mijn Bernina Simply Red.

Wie toch wil stemmen, kan dit uiteraard doen. Hier moet je daarvoor zijn en wie weet win jij wel een Bernina 350 PE. Veel succes!

Update: Ondertussen heeft Bernina de wedstrijd nogmaals aangepast omdat er nog steeds vals werd gespeeld. Alleen de deelnemers mogen nu onderling stemmen. De Bernina 350PE wordt wel verloot onder iedereen die reeds zijn stem heeft uitgebracht. Toch nog een dikke merci aan iedereen die de moeite heeft gedaan om op mij te stemmen.