Fijne vakantie aan iedereen en tot in september!
een restjes tas
Tijdens de zoveelste opruimronde op zolder vond ik een restje stof* van de Elisabeth tas uit mijn boek. Een van mijn -en blijkbaar ook van verschillende anderen, want ik krijg regelmatig vragen in verband met deze stof- favorieten uit het boek. Het is een prachtige grijze stof die ik tussen de coupons bij Les Tissus du Chien Vert vond. Het is te zeggen Elisabeth oftewel Lies vond deze stof destijds vandaar de naam van de tas. En ook dit tasje is voor haar.
Geheel uit restjes opgebouwd dus want ook de binnenkant is een overschotje van de boekenstof. Het is een streepjespatroon dat ook als voering werd gebruikt voor de strandtas in mijn boek (en waar ik precies toch eerst eens een strijkijzer had kunnen opzetten…). Verder bestaat het tasje uit een fijn hengsel dat ik nog net uit een lap leer kreeg gesneden en de rits is een kringloopvondst.
Het patroon is zelf getekend maar veel werk kwam daar niet aan te pas. Het is eigenlijk gewoon een uit te kluiten gewassen ritstasje. Een heel eenvoudig ritstasje zelfs want ik maakte geen extra flapjes aan de hoeken omdat daar toch een stukje leer overheen kwam. De voering knipte ik een goede centimeter korter dan de buitenstof waardoor je binnenin zeker geen teveel aan stof hebt en waardoor de rits een beetje verzonken ligt.
Zoals ik al schreef gaat dit tasje naar Elisabeth, maar ik ben er zelf zo content van dat ik voor mezelf ook een exemplaar op de planning zet. Zo eentje voor in de winter; ik denk dan aan zwart of donkerbruin nepbont met een kleurige, beetje kitscherige binnnenkant. Ik zie het al helemaal voor me!
- stof: Les Tissus du Chien Vert *Weet er trouwens iemand wat voor soort stof het is?
Paint splatter tas
Als voorbereiding op de workshop van vorige week maakte ik nog eens een Lili tas. Gewoon met stof die ik voorhanden had om alle stappen nog eens te overlopen en vooral om een voorbeeldtas te kunnen meenemen. Zo konden de deelnemers de grote en kleine Lili met elkaar vergelijken en zien waar het om gaat. Althans dat was het plan want door onverwacht te werken op zaterdag had ik geen tijd meer om de al geknipte patroondelen ook daadwerkelijk tot een tas te naaien. Dus bye bye grote Lili.
drie kleine DIY’s
De voorbije week was meer een ‘knutsel’- dan een ‘naai’week. Aangezien ik noch de stoffen, noch de inspiratie had om iets fatsoenlijks te naaien, ging ik aan het DIY’en. Als kind knutselde ik al heel veel en ik doe het nog steeds graag. Het is zoals je op mijn About-pagina kan lezen: “Wanneer ik met mijn handen kan werken ben ik het gelukkigst.” Daarom vandaag 3 kleine DIY’s met klei, leer en ik kan het niet laten, toch ook een beetje naaien.
magneten van Fimo
Een tijdje terug kreeg ik een doos van Veritas met daarin allerhande knutselmateriaal. Heel leuk want er zaten voornamelijk dingen in waar ik nog nooit mee had gewerkt, zoals Fimo bijvoorbeeld. Een soort klei die heel lang kneedbaar blijft en die je in een half uur kan afbakken in de oven. Nu had ik niet meteen een doel hiervoor tot ik ergens op Pinterest magneten tegenkwam gemaakt uit Fimo. Op mijn juwelen Pinterest bord zag ik dan weer een paar gefacetteerde oorbellen en zo kwam ik op het idee om de twee te combineren.
Veel uitleg is hier niet nodig. Je maakt eerst een bolletje van de klei, vervolgens snijd je met een heel scherp hobbymes er rechte vlakken af. Bak nadien de vormpjes 30 minuten in de oven op 110° en laat afkoelen. Omdat ik de kleur niet zo geweldig vond, heb ik ze nog een laag zilveren lak gegeven en ten slotte er een klein magneetje op gekleefd. Klaar!
Conclusie: Fimo is een kei tof product om mee te werken en ik ben al aan het nadenken wat ik kan doen met de witte variant.
een speldenkussen
Voor mijn Pfaff naaimachine maakte ik jaren geleden al een speldenkussen en het is een van de meest handige voorwerpen in de naaikamer. Dus een speldenkussen voor mijn Bernina kon niet achterblijven. Alleen zat ik wat gewrongen met de plaatsing van de brede elastiek omdat de Bernina toch wat meer knopjes en kabels heeft dan de Pfaff.
Dit euvel was echter snel opgelost door de brede elastiek te vervangen door twee smalle stukken. Deze passen nu netjes om de kabels heen en een stuk dubbelzijdige tape ter hoogte van het kussentje zorgt ervoor dat alles netjes op zijn plaats blijft zitten. Om assorti te zijn met de Bernina gebruikte ik een rood-wit gestreepte katoen. De maten van het kussentje paste ik een beetje aan om beter te passen op deze machine.
Het patroontje en de werkwijze kan je hier vinden.
leren kastgrepen
Leren handgrepen zijn absoluut niet nieuw in DIY land. Je hebt ze waarschijnlijk al vaak zien passeren op allerhande sites. Zelf had ik ze nog nooit gemaakt, tot vandaag dus.
Zo’n 20 jaar geleden kocht ik een wit kastje bij Ikea dat tot op de dag van vandaag nog steeds in redelijk goede staat is. Behalve de handgreepjes dan. Ofwel ‘draaien ze zot’ ofwel zijn ze afgebroken en daarom leek me dit het ideale project om er leren exemplaren op te zetten. Ook dit was een snelle en gemakkelijke DIY, het vraagt alleen het juiste materiaal en gereedschap. De afmetingen zijn aan te passen aan je eigen smaak.
Ik sneed leren riempjes van 18 mm breed en 110 mm lang en maakte er drie gaatjes in (vanuit het midden gemeten): op 1 cm van elk uiteinde en een derde op 3,5 cm van de kant. Bij Hubo kocht ik bouten van 5mm doormeter, dezelfde diameter als de oorspronkelijke handgrepen. Vervolgens is het een kwestie van het leer te plooien, bout erdoor en deze binnenin de lade vast te zetten met de bijhorende moer. Easy peasy dus, maar wel met een grootse impact. Het kastje heeft echt een tweede leven gekregen.
De Bellah Blouse
Toen Eva een paar weken geleden de Bellah Blouse op haar blog toonde, was ik meteen fan van dit patroontje. Een eenvoudige snit met een paar mooie details en vooral niet te moeilijk. Dus wanneer het patroon vorige week te koop werd aangeboden, heb ik het meteen gedownload, geprint en ineen gepuzzeld. Alleen een geschikte stof ontbrak nog en die vond ik toevallig in de kringloopwinkel in Eva’s thuisstad. Voor 3,5 euro dan nog wel.
DIY: herbruikbare groenten- en fruitzakjes
Elke keer als ik in de winkel kom, erger ik mij dood aan de mensen die een zakje pakken voor hun groenten en fruit. Drie peren? Die moeten in een zakje. Een kilo tomaten? In een zakje. Een bloemkool? U raadt het al: ook die gaat in een zakje. Nu beschouw ik mezelf niet echt als een groen meisje, maar al die onnozele zakjes, daar gaat mijn haar van rechtstaan. Daarom neem ik nooit zo’n plastiek ding ook al krijg ik daardoor heel soms een vuile blik van het Colruyt personeel.
Een tipi voor Félice
Een jaar geleden werd mijn nicht mama van een langverwachte dochter: Félice. Een flinke meid die ondertussen bijna 1 jaar is en afgelopen Paasweekend werd gedoopt. Dubbel feest dus en dat werd dan ook heel goed gevierd in familiekring. Het werd een fijne dag met een lach en een traan, lekker eten, de zon die tegen verwachting in af en toe kwam piepen en zoals dat hoort: veel cadeaus.
Een katoenen tote bag met strijkapplicatie
Gisteren vierde Poppemie haar 15de verjaardag en daar hoort uiteraard een cadeautje bij. Lang moest ik niet nadenken over wat ik haar zou geven. Ze neemt namelijk tegenwoordig haar spullen mee in een standaard katoenen tote bag. Op zich niets mis mee, alleen dat er reclame op staat van Deloitte. en dat past nu niet echt bij zo’n jong meisje. Dat kan beter, vind ik.
de beren van about blue fabrics + mini giveaway
Zwemmen. Dat is waar het allemaal mee begon of beter gezegd zou mee moeten beginnen, want ik ben nog altijd niet begonnen. Verwarrend? Oké, bear with me (haha, snap je?) ik leg het even uit. Ik ben nooit van de sportiefste geweest en zal het spijtig genoeg ook nooit worden. Toch wordt het op een bepaalde leeftijd duidelijk dat een beetje sport nodig is en als ook de huisdokter zegt dat wat beweging goed zou zijn, weet je dat je in actie moet schieten.