Vorig jaar, of was het nu het jaar daarvoor, zag ik een prachtige, roze jacquard liggen bij Madeline. Ik zag er meteen een tas in, maar wat voor model of voor welke gelegenheid wist ik nog niet. Omdat ik zelden of nooit zomaar stof koop, liet ik de mooie jacquard dan ook netjes in de rekken liggen. Fier was ik op mezelf joh: zoveel zelfbeheersing dat ik ten berde bracht! Tot ik tijdens de uitverkoop bij Madeline in Steenokkerzeel een couponnetje van de mooie jacquard zag liggen. Weg zelfbeheersing, enter ‘my precious’.
Zo ‘precious‘ zelfs dat de stof nog een hele tijd bleef liggen omdat ik ze niet wilde verpesten met overhaast te knippen en stikken zonder vast plan. Na een flink aantal weken begon ik dan te zien wat voor tas ik er wilde van maken en begon er (weliswaar zonder patroon) dan toch maar aan.
Het plan was een eenvoudige tas met korte leren hengsels in een min of meer vierkante vorm. Hij moest stevig ‘staan’ ook wanneer er niets in zit en een goede middelmaat groot zijn. Omdat ik maar een halve meter stof had, moest ik roeien met de riemen die ik had en werd het een model met twee afzonderlijke zijpanden en 1 groot zij-bodem-zijpand. De naden van de jacquard werden doorgestikt (dat blijft een favoriet onderdeel voor mij!) en voor de voering koos ik een stevige, dichtgeweven zwarte stof. Geen idee waar die trouwens vandaan komt, maar het ze deed haar werk alleszins heel goed: de tas staat mooi rechtop!
Tussen de voering en de jacquard stof heb ik een bodemstuk van een drietal laagjes nepleer gestoken zodat de bodem niet zou doorzakken. Ze zijn nergens vastgenaaid maar blijven op hun plaats door de tassenvoetjes in de bodem. Nu begin ik te twijfelen of ik achter de voering ook een laagje nepleer stak voor extra stevigheid, maar ik ben niet zeker. Vroegtijdige dementie; het kan iedereen treffen.
Binnenin zit er aan weerszijden een opbergvakje en om de eerder genoemde vierkante ‘look’ aan de tas te geven naaide ik twee leren riempjes in de zijnaad met een musketon en D-ring aan vastgemaakt. Niet het meest afdoende anti-dievensysteem, maar dat was dan ook niet de bedoeling. Een eenvoudige, praktische tas die de stof volledig tot zijn recht laat komen was wel het uitgangspunt en ik denk dat ik daar wel in geslaagd ben.
